Monniksparkiet [2]

De monniksparkiet (Myiopsitta monachus) stamt uit Zuid-Amerika. Men verdeelt de soort gemakshalve in enkele ondersoorten: de (gewone) Monniksparkiet (Myiopsitta monachus monachus - zuidoostelijk Brazilië, Uruguay en noordoostelijk Argentinië), de Paraguay monniksparkiet (Myiopsitta monachus cotorra - zuidelijk Bolivia, zuidelijk Brazilië, Paraguay en noordwestelijk Argentinië) en de Menddoza monniksparkiet (Myiopsitta monachus calita - westelijk Argentinië).
Monniksparkieten hebben een groene kop, een olijfgroene buik en een lange, groene staart. Hun voorhoofd, wangen, kin, keel en de bovenborst zijn lichtgrijs. Ze hebben een lichtbeige-roze snavel. De totale lichaamslengte bedraagt zo'n 30 centimeter. Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes verwaarloosbaar. Het is geen wonder dat de monniksparkiet een populaire volièrevogel is.

Vreemd genoeg onderschatten mensen, die een vogel als de monniksparkiet in gevangenschap houden, altijd de roep van de natuur zelf. De vrijheid lonkt ook voor de monniksparkieten, al zal het vergaren van voldoende voedsel wat lastiger blijken te zijn. Bij hun zoektochten naar voedsel kunnen ze echter grote schade aanrichten aan gewassen, zoals graan en mais. Ik hoor het gemopper van de akkerbouwer al.

Toch hebben die vogelliefhebbers een theorie ontwikkeld dat je monniksparkieten 'halfwild' - of is het 'halftam' - kunt laten leven. Na een acclimatieperiode in een volière geven ze hun monniksparkieten de 'halve vrijheid' en hopen ze dat de vogels iedere dag terugkomen om hun voedsel te halen. Dat gaat heel vaak en heel lang goed, maar zo af en toe blijken ze toch te verwilderen.

In Apeldoorn leeft sinds 2000 een vrij grote groep monniksparkieten halfwild. Er worden echter steeds meer broedgevallen gerapporteerd, dus geleidelijk aan is het een zelfstandige wilde populatie aan het worden.

In Deventer is een grote groep rondom het Rijsterborgherpark te vinden. Stichting Vogeleiland beheert een aantal volières in dat Rijsterborgherpark. Een paar malloten van die stichting hadden enige jaren geleden besloten dat het een leuk idee was de kooi met monniksparkieten open te laten staan zodat vogels vrijelijk in en uit konden vliegen. Daarna gebeurde wat iedereen kon zien aankomen: monniksparkieten verwilderden, gingen broeden en veroorzaakten overlast.

Aha, dacht Wilfred Reinhold, voorzitter het Platform Stop Invasieve Exoten, het is op grond van de Flora- en Faunawet plus de nieuwe Wet natuurbescherming, verboden om deze dieren in de natuur uit te zetten. Bovendien behoort de monniksparkiet tot de 90 invasieve exoten die op nationaal niveau zouden moeten worden aangepakt. Reinhold vroeg daarom staatssecretaris om Stichting Vogeleiland te dwingen alle vogels terug te vangen. De staatssecretaris wees eind 2014 het handhavingsverzoek af, omdat de stichting op dat moment alle monniksparkieten zou hebben gevangen. Enkele weken later werden ze opnieuw gezien, wat voor het platform reden was om bezwaar aan te tekenen.

Dat hielp dus niet, want de Raad van State besloot in haar oneindige wijsheid dat van die paar rondvliegende verwilderde monniksparkieten niet kon worden vastgesteld dat ze uit de volieres van Stichting Vogeleiland afkomstig waren. Duh.

No comments:

Post a Comment